افراد نمی‌توانند به زونا مبتلا شوند مگر اینکه قبلاً آبله مرغان گرفته باشند. هیچ درمانی برای زونا وجود ندارد، اما درمان‌هایی برای مدیریت علائم مربوط به آن وجود دارند.

بله، تقریباً ۷۵ درصد از افراد مبتلا به اختلال شخصیت پارانوئید مبتلا به اختلالات شخصیت دیگری نیز هستند.

افراد مبتلا به این اختلال به ندرت خودشان به دنبال درمان هستند. معمولاً اعضای خانواده، همکاران یا کارفرمایان، آنها را برای درمان به مراکز سلامت روان ارجاع می دهند.

این بیماری با سرفه یا عطسه قابل انتقال نیست و پیش از بروز تاول‌ها، مسری نمی‌باشد. هنگامی که بثورات زونا خشک و پوسته پوسته شود، عموماً مسری تلقی نمی‌شود.

بیماری شینگلز خطرناک نیست، اما ممکن است بسیار دردناک باشد. در حالی که واکسن‌ها خطر ابتلا به این بیماری را کاهش می‌دهند، درمان به‌موقع می‌تواند دوره‌ی بهبودی را کوتاه‌تر کرده و از بروز عوارض جانبی جلوگیری ‌کند.

ثانیاً پارانویا را جزء اجتناب‌ناپذیر اندیشهٔ صاحبان افکار بلند و انتزاعی‌نگر به‌شمار آورد تا ضمن صحه گذاشتن بر این فرض فروید، منظور او را به درستی فهمید. از این رو با مراجعه به زندگی‌نامهٔ روشنفکران و نفوذ در لایه‌های زیرین و پنهانی زندگی و افکار آنان، شاید به جرئت بتوان گفت افرادی همچون گالیله، ژان ژاک روسو، نیچه، شوپنهاور، کافکا، همینگوی، تولستوی، فروید و… اگرچه از اختلال شخصیت پارانوئیدی به دور بوده‌اند لیکن اندیشه‌های پارانوئیدی داشته‌اند و آن را در گفته‌ها و نوشته‌های خود تصویر کرده‌اند.

سه مؤلفه شناخت پارانویا عبارتند از الف) سوءظن بی‌پایه و بر اساس این فرض که دیگران می‌خواهند از آن‌ها سوء استفاده کنند، به آن‌ها آسیب برسانند یا در پی فریب آن‌ها را هستند؛ ب) درگیری ذهنی توأم با شک و تردید نسبت به دوستان یا وابستگان و تردید نسبت به وفاداری یا صداقت آنها؛ ج) عدم اعتماد به دیگران به خاطر ترس بی‌پایه و تصور بیماری پوستی زونا اینکه دیگران قصد دارند از اطلاعات خصوصی در مورد زندگی آن‌ها سوءاستفاده کنند (رابینز ۱۹۹۷، ص ۳). دیدگاه امیل کریپلین، روان‌پزشک آلمانی، دربارهٔ پارانویا[ویرایش]

در صورت درمان نشدن، پارانویا می تواند در توانایی فرد برای ایجاد و حفظ روابط و همچنین توانایی وی در عملکرد اجتماعی و در موقعیت های کاری اختلال ایجاد کند.

Paranoia is the sensation which you’re staying threatened in a way, like men and women watching you or acting towards you, Regardless that there’s no evidence that it’s genuine.

چنین توهماتی به عنوان جنون جنسی نیز شناخته می‌شوند. توهمات معمول پارانویید شامل این باور است که شخص خود را مبتلا به بیماریی تخیلی یا آلودگی انگلی می‌داند، یا اینکه باور دارد مأموریتی ویژه داشته یا اینکه برگزیده خداوند است، یا اینکه اعمال وی توسط نیرویی خارجی کنترل می‌شود.

حدود ۱ تا ۴ درصد از مردم به دلیل مشکلاتی که برایشان پیش می‌آید، باید وقت خود را در بیمارستان بگذرانند.

همچنین ممکن است یک آزمایش خون برای پیدا کردن آنتی‌بادی‌ها انجام دهد تا مشخص شود که آیا تا به حال در معرض ویروس قرار گرفته‌اید یا خیر.

داروها نیز می‌توانند مفید باشند، به خصوص اگر فرد علاوه بر پارانوئید علائم افسردگی و اضطراب را نیز تجربه می‌کند. بیشتر داروهایی که برای درمان پارانوئید استفاده می‌شوند، ضد اضطراب هستند.

بسیاری از حکام مستبد، به پارانویا مبتلا بوده‌اند. برای مثال استالین نمونه بارزی از شخص پارانویا بوده‌است. با اینکه استالین دائماً دچار توهم توطئه علیه خودش بود، این مورد می‌تواند سؤال خوبی را به وجود بیاورد. استالین، در واقع دشمنان زیاد داشت اما در عین حال دچار توهم توطئه هم بود و فکر می‌کرد اطرافیانش دائماً مشغول دسیسه چینی علیه او هستند.